Hakkımda

Fotoğrafım
hep tıkanmışımdır bu giriş taksiminden.. ne yazılır girişte.. kendimimi anlatayım bilemedim .. O yuzden hemen basliyorum aklimdan gecenleri aktarmaya iste giris taksimi :) neden buradayim , neden blog sayfasi actim .. söze dökemediklerimi buradan paylaşmak istedim.. duyulsun diye.. yüreğim yangın yeri olduğunda , kelebekler uçuştuğunda paylaşarak çoğalsın, herkes okusun istedim..belki ayni duygu ve dusunceleri paylasanlar vardir dedim .. Ve beynimin koşuşturmasını biraz olsun burada azaltmak istedim :) sayfamda gezerken umarim keyifli ve guzel bir vakit gecirirsiniz .. Sevgilerimle :)

HOŞGELDİNİZ DÜNYAMA , KALBİME :)

12 Nisan 2014 Cumartesi

NİYETLER, İPTALLER, DÜŞÜNCELER..

Alaçatı , İzmir ; yolculuklar ,iptaller.. konu başlığı olarak yapmayı düşünüyorum bakalım olucak mı ?? :)

neden seçtim böyle bir başlığı çünkü o kadar çok gitmek istediğim bir yerde ki ; alaçatı hem de ot festivali zamanı ama gidemedim..

Aslına bakarsanız 2 haftadır bir yerlere gidecektim olmadı bir türlü..her iki hafta sonuda başka bir yerde açacakken gözlerimi.. kendi odamda açtım.. günaydın dedim yeni güne.. ne hissettim.. gitmişimde gelmişim.. yol yapmışım gibiydi.. belki şok etkisiydi bu yaşadığım..

düşünsenize yalar öncesinden kalacağınız yeri ayarlıyorsunuz ,gidiyorum ,diyorsunuz.. herkesle mutluluğunu paylaşıyorsunuz ama noluyor birinde ailevi nedenlerden vicdan yapıyorsunuz gidemiyorsunuz, diğerinde boynunun tutuluypr i geçer gibi olsada haftaya gideceğiniz semineri düşünüp gitmekten vazgeçiyorsunuz.. ve içinizde büyük bir hüzün..ve sonra düşünüyorsunuz "PEKİ NOLDU DA GİDEMEDİM. O KADAR ÇOK İSTERKEN HERŞEY ÇOK GÜZEL VE OLUMLUYKEN NOLDU DA HERŞEY iptal OLDU"..
VE BAŞLIYORSUNUZ DÜŞÜNMEYE...

ve bazı şeyler gözünüzün önüne , kalbinizin içine işliyor..ve soruyorum kendime "noldu böyle??" ve başlıyorum anlatmaya...

şubat hatta ocak ayında bu ay gideceğim yerlerden ilkinin planın yapmıştım. bu satırları yazarken halen plan yürürlükte:) diğer planım ise şubat ayında ortaya çıktı.. Alaçatı Ot festivali.. geçen senede gitmeyi çok istemiştim ve bu sene için evet gidiyorum dedim.. kimse gelmese de gidecektim.. yerimi ayarladım biletler tamam.. ohh mis.. içimde  bir kıpırtı evet istediğim şeyi yapıyorum.. ve şimdi düşünüyorum da bunları düşünürken bile aklımın derinliklerinde, kalbimin taaa içlerinde "peki nasıl tek gideceksin, orada napıcaksın, haftayada seminer var yorulmayacakmısın soruları."" bunların hepsini aklımdan savuşturup olsun bişey olmaz gidiyorum.. çok istiyorum gitmeyi dedim. kendime ve motive ettim.. sonra aynı ay içerisinde ot festivelinden önceki hafta sonu için bir gezi planı ortaya çıktı aniden..ve ilk aklıma gelen.. "3 hafta sonu evde olmayacağım.. peki nasıl dayanacağım bu yola..nasıl toparlayacağım dersleri." ve sonra yine "amaaan bişey olmaz hallederim "diyip enerjimi yükseltmeye çalıştım.. hatta yükselttim..

ve ilk hafta gideceğim yerden önce iki dizimin üzerine düştüm.. sonraki seyahatten önce boynum tutuldu.. ertesi hafta seminer var diye gitmek istemedim..

farkına vardınız mı olayın durumun.. içinizde en ufak bir şüphe bile olsa istekler puf uçup gidiyor.. siz unuttuğunuzu düşünsenizde içinizde bir yerde kaldıysa ve çevresel faktörlerde sizin bu düşüncenizi tetikleyen durumlar, sözler yaratıyorsa işte bittiğiniz andır.. şubat ayında izmire gitmiştim.. ani bir kararla.. orada da gitsem mi gitmesem mi diye düşünmüştüm hep.. ve gitmiştim.. nemi oldu çoooook güzel oldu... peki burda beni tutan neydi..neden bu iki yerede gidememiştim.. yoksa gerçekten istememişmiydin..

hayır her ikisine de gitmeyi çok istemiştim.. hemde çok.. sonradan aklıma ve kalbime gitmemenin daha iyi olduğu düşüncesi ve ani çıkan seyahatin daha vaktinin gelmediği, üstüste 3 hafta yollarda nasıl olacağımı düşünmüştüm.. esktra çıkan durum plan dışıydı ve bünyem bunu ilk başta çok istesede sonradan hayır dedi..

diğerini ise gerçekten çok hevesliydim.. yüzümde gülücükler açıyordu gideceğimi düşününce.. ve orada da sonradan plan değişikliği oldu.. aklımda nasıllar, nedenler, nasıl yapacağım, nasıl bir plan yapmalıyım şeklinde düşünceler oluştu.. plandan sapılmıştı.. amaç dışına çıkmıştım.. niyet bozulmuştu..eh böyle olunca da her şey iptal..

düşünce gücüne , akışa, evrene her şeyin kelebek etkisi yarattığına çok inanan biri olarak..bunların nedenleri görüyor olmak bile çok güzel.. kötü olan ise insanın kendisini kontrol edememesi.. edemeyeşim..düşen enerjimi tam yükseltirken yeniden düşüşüm.. galiba bu konu hakkında çalışmam gerekiyor..

bazen şu geliyor aklıma "belkide gerçekten gitmemem gerekiyordu o yüzden gitmedim..ya da gitmemeyi gerçekten ben istedim" bu ikilim çok ince bir ayrıntı.. açıkçası bu ayrıntıya fazla da takılmamak gerekiyor :)

sonuç olarak gerçekten düşüncelerimizle yaşıyoruz.. eş zamanlılıklar çok sık olmaya başladı.. düşüncelerimize hakim olmayı öğrenmeli ve çevremizde bize olumlu düşünceler verecek insanların çoğalmayı için uğraşmalı ve onlarla beraber olmalıyız...

yoldan uzaklaştığınızı düşündüğünüz an da.. hemen amacınıza odaklanın !!! sizi bu konuda heyecanlandıran neydi bu kadar mutlu eden neydi..hadi yeniden düşünelim.. yüzümüz gülümsesin.. çevremizdeki olumsuzluklardan kurtulup yeniden bulutlar arasından güneşi görelim..

VE KİM BİLİR.. OLMAYAN HER İŞ BİZE DAHA ÇOK GÜZELLİKLER GETİRİR.. BELKİ DAHA UZUN SÜRE KALACAĞIMIZ HATTA YAŞAYACAĞIMIZ BİR YER OLUR GİTMEK İSTEDİĞİMİZ YER..

HER ŞEYİN HAYIRLISI OLSUN..
SEVGİYLE YAKLAŞIN , SEVGİYLE DÜŞÜNÜN VE NİYETİNİZ HEP İYİ OLSUN :)

SİZİ SEVİYORUM..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder